Για την ιστορία, η 28η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί από το 1925 ως Εθνική ημέρα του Φασισμού, λόγω της Πορείας προς τη Ρώμη (Marcia su Roma), που οργανώθηκε από τον Μπενίτο Μουσολίνι το 1922.
Την 28η Οκτωβρίου 1940, μέσω του διορισμένου πρωθυπουργού και δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, λέγεται το περιβόητο «Όχι» στο φασιστικό τελεσίγραφο του Μουσολίνι και ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις αρχίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα. δειτε περισσότερα
Η δικτατορία του Μεταξά είχε αρκετά εξωτερικά γνωρίσματα των φασιστικών καθεστώτων. Ο Μεταξάς δημιούργησε την ΕΟΝ, οργάνωση νεολαίας, στην οποία χρησιμοποιούσαν σκούρες μπλε στολές (αντίστοιχα οι Ιταλοί φασίστες φορούσαν μαύρες στολές), τα παιδιά αναγκάζονταν να δίνουν όρκο ότι θα διαφύλασσαν την πίστη στον Θεό, στον Βασιλέα, στην Πατρίδα, στον διάδοχο, στον κυβερνήτη και στον Γενικό Επιθεωρητή. Ήταν μια οργάνωση ναζιστικού τύπου, στην οποία μάλιστα τα παιδιά χαιρετούσαν χιτλερικά.
Η ρητορεία του Χίτλερ και του Μουσολίνι ήταν καθαρώς ιμπεριαλιστική, αντίθετα με αυτή του Μεταξά. Ειδικότερα οι Ναζί, έθεταν ως βάση του προγράμματος τους τον περιορισμό και στη συνέχεια την εξόντωση των Εβραίων ενώ λειτουργούσαν τα διαβόητα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατά των αντιπάλων τους. Ο Μεταξάς δεν συμμάχησε με καμία φασιστική χώρα, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούσε τις κλασικές μεθόδους των δικτατόρων. Στηριζόταν στη δύναμη του στρατού, ο οποίος αρκείτο στη βεβαιότητα ότι δεν θα επανέλθουν οι βενιζελικοί αξιωματικοί.
Ο Μεταξάς δημιούργησε και διέδωσε την ιδεολογία του «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού», στην οποία στηρίχτηκε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι είναι οι συνεχιστές του Αρχαίου (Α΄) και Βυζαντινού (Β΄) Πολιτισμού και ότι είχαν ως στόχο την φυλετική ενότητα του έθνους καθώς και την διατήρηση των παραδόσεων. Το ιδανικό πολίτευμα κατά τον Μεταξά δεν ήταν η Αθηναϊκή Δημοκρατία αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη. Ουσιαστικά ο Μεταξάς προσπαθούσε να προβάλει τον εαυτό του ως την μοναδική ελπίδα σωτηρίας για το Ελληνικό Έθνος, καθώς και τη μοναδικότητα του Ελληνικού πολιτισμού απέναντι στα ξένα πρότυπα. Η ιδεολογία περί «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού» δε βρήκε την πλατιά απήχηση στις μάζες που βρήκε η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία στη Γερμανία.
Πότε θα πούμε το μεγάλο «Όχι» στις μαθητικές παρελάσεις;
Οι παρελάσεις είναι μια επινόηση του Φρειδερίκου της Πρωσίας, όταν ήταν υπό διαμόρφωση τα εθνικά κράτη, που αποθεώθηκε στη χιτλερική Γερμανία και στην Ελλάδα καθιερώθηκε επί Μεταξά, αποτελώντας εθνικό πρόταγμα της δικτατορίας του. Την παλιά τους «αίγλη» αναστήλωσε το 1967 η δικτατορία του Παπαδόπουλου.
Σήμερα, οι μιλιταριστικές παρελάσεις φροντίζουν να αναζωπυρώνουν το εθνικό αίσθημα, εξυμνώντας την ομοιογένεια, την πειθαρχία, την υπακοή, την επιβολή των εθνικών συμβόλων. Η σημαία κυματίζει στα χέρια του καλύτερου μαθητή –που επιβάλλεται, «τυχαία», να είναι Έλληνας-ίδα- και τα φασιστικά συνθήματα, αρθρώνονται πλέον απροκάλυπτα από τη στρατοκρατία, με την, μετέπειτα εξασφαλισμένη, τηλεοπτική «νομιμοποίησή» τους από τους ομοιδεάτες τους. αναδημοσιευση απο tvxs.gr