Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Οι ιθαγενείς στο Μεξικό "δεν έχουν τίποτα να γιορτάσουν"

Το κράτος του Μεξικού γιορτάζει αυτές τις ημέρες, μέσα σε ένα ρεσιτάλ διαρκούς βίας από τη μαφία των ναρκωτικών, τα 200 χρόνια από την ανεξαρτησία του. Όμως οι ιθαγενείς του Μεξικού δεν έχουν τίποτα να γιορτάσουν.

"Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γιορτάσουμε την Ανεξαρτησία. Δεν θα υπάρξει ελευθερία στο Μεξικό μέχρι να σταματήσει η καταπίεση των ιθαγενών λαών", δηλώνει ο Sadhana, εκπρόσωπος της φυλής των Mazahua.
Σύμφωνα με τις ιθαγενικές οργανώσεις, το ένα τρίτο των 108 εκατομμυρίων μεξικανών είναι ιθαγενικής καταγωγής. Όμως, όπως αναφέρει ο Atenco Vidal, μέλος του Τοπικού Συντονιστικού Ιθαγενικών Οργανώσεων της Sierra de Zongolica, στα βόρεια της Σάντα Κρουζ, καθώς δεν υπάρχει κανένα πιστοποιητικό ή άλλο επίσημο έγγραφο που να πιστοποιεί την καταγωγή, η κυβέρνηση του Μεξικού κατεβάζει αυτόν τον αριθμό στα 14 εκατομμύρια, χρησιμοποιώντας ως κριτήριο μόνο τη γλώσσα.
Η αναλογία αυτή ήταν πολύ μεγαλύτερη τους προηγούμενες αιώνες. Το 1810, χρονιά της ανεξαρτησίας του Μεξικού, 8 στους 10 πολίτες ήταν ιθαγενής, ενώ έναν αιώνα μετά, κατά τη διάρκεια της Μεξικάνικης Επανάστασης, το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 60%. Αιτία, η φτώχεια και οι διώξεις των ιθαγενών. Έτσι, ο Abundio Marcos, ηγέτης του έθνους των Purépecha, δηλώνει ότι "δεν είμαστε περηφάνοι για την περίοδο της ανεξαρτησίας. Υπήρξε ταυτόχρονα περίοδο αποκλεισμού των ιθαγενών". 
Σήμερα, συνεχίζει, οι ιθαγενείς συνεχίζουν να μην υπάρχουν για την κυβέρνηση του Μεξικού. Τα τρία τέταρτα των ιθαγενών πληθυσμών ζει στη φτώχεια, ενώ η παιδική θνησιμότητα σε κάποιες κοινότητες φτάνει το 60%, πολύ πάνω από τον εθνικό μέσο όρο. 
Πέρα από τη φτώχεια, οι ιθαγενείς αντιμετωπίζουν και την κρατική καταστολή. Στο San Juan Copala, στην πολιτεία της Oaxaca, η κοινότητα των Triqui ανακήρυξε το 2007 την αυτονομία της, απαντώντας άμεσα στην επίσημη πολιτική του αποκλεισμού. Από τον Γενάρη όμως βρίσκεται σε πολιορκία από παραστρατιωτικά και παρακρατικά σώματα, τα οποία απαογορεύουν ακόμα και την εισαγωγή φαρμάκων. Το επίσημο κράτος αρνείται να παρέμβει. Ακόμα και μια ανθρωπιστική πολυεθνική αποστολή δέχτηκε την επίθεση των παρακρατικών τον Απρίλη. 
Σύμφωνα με τον Rodolfo Stavenhagen, ερευνητή και πρώην απεσταλμένο του ΟΗΕ, "γιορτάζουμε την εγκαθίδρυση ενός ρατσιστικού και μιλιταριστικού κράτους". Σήμερα, 177 οργανώσεις από 15 πολιτείες, μαζί με το μέτωπο των Ζαπατίστας, αγωνίζονται για την προώθηση μιας δίκαιας, πολυεθνικής και πολυπολιτισμικής πολιτείας. 
http://ipsnews.net/