Η συμμετοχή στις πορείες έφτασε και πάλι σε ήψη ρεκόρ. Οι κινητοποιήσεις στα λύκεια αυξάνονται, τα πανεπιστημία από σήμερα δηλώνουν το παρών με καταλήψεις, η συμμετοχή στις απεργίες παραμένει σταθερή, , και... τα διυληστήρια κλειστά. Ο κόσμος στις πορείες όχι μόνο δεν έχει κουραστεί, αλλά φαίνεται ακόμη περισσότερο ενθουσιασμένος και αποφασισμένος. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κίνημα στην Γαλλία εδώ και δεκαετίες.
Η κυβέρνηση ωστόσο δηλώνει πως η μεταρρύθμιση θα γίνει. Λόγω του μεγάλου αριθμού επερωτήσεων το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό θα ψηφιστεί μάλλον την ερχόμενη Πέμπτη και όχι την Τετάρτη όπως είχε σχεδιαστεί. Η κυβέρνηση δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Το ερώτημα είναι τί πολιτική θα κρατήσουν τα συνδικάτα, κάτι που θα αποφασιστεί την ερχόμενη Πέμπτη. Όπως όλα δείχνουν η CFDT θέλει μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου να πάρει αποστάσεις, όχι όμως και τα υπόλοιπα συνδικάτα. Ολοένα και περισσότερος κόσμος άλλωστε συνειδητοποιεί πως η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει ο σαρκοζύ είναι η παράλυση της οικονομίας.
Καταστολή σε ότι ενοχλεί τον Σαρκοζύ.
Δύο είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί του Σαρκοζύ αυτή τη στιγμή. Οι μαθητές και οι εργαζόμενοι στα διυληστήρια. Στην πρώτη περίπτωση είδαμε τα γαλλικά ματ μπροστά από τα σχολεία, να προκαλούν και να ρίχνουν δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες. Ακόμη και μετά τον σοβαρό τραυματισμό ενός μαθητή στο πρόσωπο την προηγούμενη βδομάδα, τα γαλλικά ματ συνεχίζουν τις ίδιες πρακτικές κυρίως σε προάστια του παρισιού και σε μερικές επαρχιακές πόλεις. Τα ΜΜΕ επωφελούνται για να μλήσουν για μπαχαλάκηδες, αποσιωπόντας συστηματικά την προκλητικές, στην καλύτερη περίπτωση, πρακτικές των γαλλικών ματ. Μόνο χτες υπήρξαν 300 τουλάχιστον συλλήψεις μαθητών. Από την άλλη οι επιθέσεις των ΜΑΤ στους εργαζόμενους που μπλοκάρουν τις δεξαμενές καυσίμων αλλά και οι συνεχείς απειλές για συλλήψεις και φυλάκιση, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας.
Προς μια ριζοσπαστικοποιήση του κινήματος;
Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες για το κίνημα στην Γαλλία। Σε κάθε περίπτωση όμως οι κινητοποιήσεις αυτές θα μείνουν στην ιστορία ως οι πρώτες κινητοποιήσεις μετά από δεκαετίες όπου βρέθηκαν μαθητές και εργάτες στον δρόμο, όπου εργαζόμενοι του δημοσιού και του ιδιωτικού τομέα διαδήλωναν μαζί, όπου τελικά μια ολόκληρη κοινωνία αναδημιουργεί δεσμούς αλληλεγγύης και ενώνεται απέναντι στις νεοφιλελευθερες πολιτικές του κάθε Σαρκοζύ.
Foto: Nicolas Chéret, http://www.phototheque.org
