Παρακάτω το κείμενο των εργαζομένων που καλούσε στην σημερινή κινητοποίηση (πηγή athens.indymedia.org)
Η επίθεση που δέχονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς δείχνει να κορυφώνεται. Μετά το πρώτο χτύπημα στον ΟΣΕ έρχεται η σειρά και στα υπόλοιπα ΜΜΜ. Οι προθέσεις τους λίγο πολύ γνωστές, το ίδιο και το αποτέλεσμα σε όλους εμάς, εργαζόμενους και επιβάτες. Υπάρχουν βέβαια ακόμα ορισμένοι που εθελοτυφλούν, επιμένοντας πως όλα αυτά είναι παροδικά και δεν τους αφορούν.
Στο Μετρό έχουμε ήδη πάρει μια πρόγευση από όσα μας ετοιμάζουν. Όσο προχωρά η κατάσταση αποδεικνύεται τελικά πως το αδιέξοδο είναι ανυπέρβλητο. Η διοίκηση της εταιρείας υποχρεώνεται από την κυβέρνηση και το ΔΝΤ να περάσει τις περικοπές μισθών και απολύσεις που προβλέπει το μνημόνιο αλλά δεν δείχνει ικανή να κάμψει την μαχητικότητα των εργαζόμενων. Η πίεση της διοίκησης της εταιρείας από την μια και των αντιστάσεων των εργαζόμενων από την άλλη μεταφέρεται στην διοίκηση του Σωματείου που μοιάζει να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί ανίκανη να κρατήσει μια υπερασπιστική γραμμή προς όφελος των εργαζόμενων
Χαρακτηριστική είναι η κίνηση της ΠΑΣΚΕ και 60 συναδέλφων (;), η πλειοψηφία των οποίων είναι στελέχη της, να πάνε στο Πρωτοδικείο προκειμένου να βγάλουν παράνομη τη Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες. Η αρνητική απόφαση του δικαστηρίου ίσως τους «κόψει τα φτερά» για λίγο. Ο πόλεμος απέναντι στη διοίκηση και τα τσιράκια της γίνεται πλέον ξεκάθαρος. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα δε χωράει άλλη μιζέρια και υποταγή. Μπορούμε, αρκεί να το πάρουμε απόφαση, να σταθούμε απέναντί τους. Έχουμε τη δύναμη να αγωνιστούμε για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε αν δεν επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυμένοι, δεν πρόκειται να δεχτούμε τις μειώσεις στους μισθούς μας, δεν πρόκειται να αφήσουμε να αυξηθεί η τιμή, του έτσι κι αλλιώς ακριβού, εισιτηρίου. Οι συγκοινωνίες είναι δημόσιο αγαθό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Είναι αδιανόητο να κατηγορούν τους εργαζόμενους ως υπεύθυνους για τα «ελλείμματα» των εταιρειών, όταν διευθυντές, πρόεδροι, εργολάβοι κλπ έχουν φάει με χρυσά κουτάλια. Ίσως θα έπρεπε να ρωτήσουμε τον κύριο Πάγκαλο, κάτι θα ξέρει. Βέβαια μέχρι σήμερα κανένας πολιτικός και κανένα μεγαλοστέλεχος της εταιρείας, κανένας φωστήρας από τους πολλούς που οι μισθοί τους φτάνουν το δεκαπενταπλάσιο από εκείνους των εργαζόμενων που απολύουν δεν εξηγήθηκε για τον τρόπο που μια «αστραφτερή» εταιρεία σαν το μετρό οδηγείται σε χρεοκοπία. Όλοι μιλούν για «παράνομες» προσλήψεις. Κανένας όμως δεν μίλησε για τις προμήθειες ή για τις εργολαβίες που έχουν εκτινάξει τα έξοδα στα ύψη. Σε τελευταία ανάλυση ας μας δείξουν τα βιβλία και τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας για να δούμε ποιος πραγματικά ευθύνεται για το «έλλειμμα».
Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες θα πρέπει να αντιπαρατάξουν στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών, ένα κοινό μέτωπο αγώνα απαιτώντας να μη χαθεί τίποτα από τα κεκτημένα τους, να διεκδικήσουν αυξήσεις στο ύψος των σημερινών αναγκών τους, να διαφυλάξουν τον κοινωνικό χαρακτήρα των μεταφορών αντιστεκόμενοι στην οποιαδήποτε απόπειρα αύξησης τις τιμής του εισιτηρίου. Ότι συμβαίνει στο Μετρό είναι πρόβλημα όλου του εργατικού κινήματος και της κοινωνίας και τελικά το αν θα αποκρουστεί αυτή ή επίθεση ή όχι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις συμμαχίες που θα διαμορφωθούν με το εργατικό κίνημα και με τους υπόλοιπους κλάδους των μεταφορών ιδιαίτερα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, και ακόμα περισσότερους, καλούμε όλους τους συναδέλφους, συλλογικότητες, συνδικάτα, όλους τους ενδιαφερόμενους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 22/10, στις 07:00 πμ, έξω από το κτήριο της διοίκησης, Κηφισού 92
· ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ
· ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΜΑΣ
· ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΟΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
· ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
