Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Προσευχή, κόντρα στο φασισμό

Πολλές χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες και πρόσφυγες προσευχήθηκαν σήμερα δημόσια, σε δεκάδες εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι ίδιοι σε όλη τη χώρα, με την ευκαιρία σημαντικής τους θρησκευτικής γιορτής (Μπαϊράμι). Η εκδήλωση αυτή, αποκτά πολλαπλή πολιτική σημασία, απέναντι στις διαρκείς επιθέσεις που δέχονται οι πρόσφυγες από τις φασιστικές οργανώσεις, αλλά και την άρνηση του ελληνικού κράτους να αναγνωρίσει τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η παροχή ασύλου ή η ουσιαστική αναγνώριση των θρησκευτικών τους ελευθεριών.

Η σημερινή δημόσια προσευχή 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, στις σημερινές θρησκευτικές εκδηλώσεις συμμετείχαν συνολικά 13.000 άτομα: 4.000 άτομα στο Αιγάλεω, 2.000 του ελληνοαραβικού επιμορφωτικού κέντρου στην οδό Κύπρου στο Μοσχάτο, 500 στα Προπύλαια, 600 στην πλατεία Αττικής, 600 στην πλατεία Κουμουνδούρου, 1.000 στον παλιό Ιππόδρομο στο Φάληρο, 1.000 στη λεωφόρο Καραμανλή στο Μενίδι, 300 στο γήπεδο μπάσκετ της Ελευσίνας, 250 στον Ασπρόπυργο, 1.500 σε παλιό εργοστάσιο στη λεωφόρο Μαρκοπούλου στο Κορωπί, 250 στα Οινόφυτα και 1.000 στο γήπεδο του Ιερόθεου στο Περιστέρι.
Άλλες δημοσιογραφικές εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό σε 20.000, ενώ κάποιες αναφέρουν ως και 50.000. Πάντως, είναι χαρακτηριστικό ότι η Αστυνομία παρακολούθησε και κατέγραψε με ασυνήθιστη ακρίβεια όλες τις εκδηλώσεις. Αντίστοιχες θρησκευτικές εκδηλώσεις γίνονται τακτικά εδώ και χρόνια, και με μεγάλη συμμετοχή (κυρίως σε γήπεδα). Ήταν η πρώτη φορά όμως που έγιναν συντονισμένα σε δημόσιους, εξωτερικούς χώρους, υποδεικνύοντας ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες διεκδικούν σταδιακά τη δυνατότητα να οργανώνονται και να καθιστούν ορατή την παρουσία τους και, κατ' επέκταση, τα δικαιώματά τους.
Το περιεχόμενό των συγκεντρώσεων αυτών ήταν φυσικά σαφώς θρησκευτικό: αυτό όμως δεν περιορίζει το κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο που έχουν τέτοιες μαζικές εκδηλώσεις. Αρκεί να θυμίσουμε τις μαζικές αντιδράσεις των προσφύγων στην Αθήνα πριν από δυο περίπου χρόνια, όταν αστυνομικοί έσκισαν και πρόσβαλλαν θρησκευτικά σύμβολα.
Κεντρικότερο πολιτικό στίγμα έδωσε η συγκέντρωση και η προσευχή στα Προπύλαια, οργανώμενη κεντρικά από τη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας. Στον ίδιο χώρο άλλωστε βρίσκονται και οι σκηνές των Ιρανών που βρίσκονται εδώ και πολλές ημέρες σε απεργία πείνας, ζητώντας την παροχή του πολιτικού ασύλου που δικαιούνται, καθώς στη χώρα τους διώκονται από το θεοκρατικό καθεστώς. Μετά το πέρας της προσευχής, στο χώρο αναρτήθηκε μεγάλο κόκκινο πανό, με αίτημα την παροχή πολιτικού ασύλου στους πρόσφυγες. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις ακροδεξιές κραυγές για εκδηλώσεις ακραίου ισλαμισμού, οι μουσουλμάνοι στα Προπύλαια σταθήκαν δίπλα στους διωκόμενους του Ιράν.


Η θρησκευτική ελευθερία και η ανέγερση τεμένους
Έτσι, το πρώτο και βασικό μήνυμα που πέρασαν οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, είναι η - σιωπηλή προς το παρόν - διαμαρτυρία τους απέναντι στον αποκλεισμό τους από τα ελάχιστα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Δείγμα αυτού του αποκλεισμού αποτελεί και η άρνηση της ελληνικής πολιτείας, σε κάθε μορφή και έκφρασή της (κυβέρνηση, Δήμοι κοκ) να εγκρίνει την ανέγερση τεμένους για τους μουσουλμάνους. Η σημερινή εκδήλωση συνδέθηκε έτσι από την πλειοψηφία των ΜΜΕ με το αίτημα για ανέγερση τεμένους, παρά το γεγονός ότι η Πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, Ναίμ Εργαλούρ, αρνήθηκε στις δηλώσεις του ότι είχαν τέτοιο στόχο.
Η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας ζητά να ανεγερθεί το τέμενος με χρήματα του ελληνικού δημοσίου, ώστε να αποφευχθούν οι χρηματοδοτήσεις, και οι αντίστοιχες εξαρτήσεις κατ' επέκταση από το εξωτερικό. Σήμερα, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και οι άλλες μεγάλες πόλεις αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο για τη ρατσιστική άρνησή τους να επιτρέψουν το αυτονόητο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι ιστορικοί θρησκευτικοί χώροι που υπήρχαν στις πόλεις της Μακεδονίας που ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος, άλλαξαν χρήση όλοι ανεξαιρέτως. Στην καλύτερη περίπτωση μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες, μουσεία και χώρους εκδηλώσεων πιο πρόσφατα, ενώ στις χειρότερες ακόμα και σε τσοντοκινηματρογράφους (βλ. Θεσσαλονίκη), σε μια επίδειξη ακραίου σοβινιστικού ρεβανσισμού.
Έτσι, οι δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι που μένουν στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας ως μεταναστές ή πρόσφυγες, ακόμα και τα λιγοστά μέλη των παλιών μειονοτήτων που έχουν απομείνει μετά τις πολιτικές εθνοκάθαρσης των αρχών του 20ου αιώνα, αναγκάζονται να λειτουργούν σε αυτοσχέδιους χώρους, υπόγεια συνήθως πολυκατοικιών. Τέτοια χώροι φυσικά όχι μόνο δεν προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες, αλλά γίνονται και εύκολοι στόχοι ακροδεξιών επιθέσεων, όπως συνέβη πρόσφατα και στην Αθήνα. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση των μουσουλμάνων να βγουν από τα παράνομα υπόγεια και να προσευχηθούν κεντρικά στις πλατείες της πόλης όπου ζουν, αποτελεί σημαντικό βήμα μπροστά και αυτονόητο ανθρώπινο δικαιώμα.

Σε στιγμιότυπα που προβλήθηκαν σε κανάλια, "αγανακτισμένοι πολίτες" αναρωτήθηκαν, με επιθετικό φυσικά τόνο, αν και στην Κωνσταντινούπολη θα επέτρεπαν τη δημόσια προσευχή χριστιανών. Η αλήθεια βέβαια, είναι ακριβώς η αντίστροφη: στην Κωνσταντινούπολη οι χριστιανοί, παρά τις δυσκολίες και τις χρόνιες διώξεις στο πλαίσιο των αλληλοτροφοδοτούμενων εθνικισμών Ελλάδας και Τουρκίας, διατηρούν ναούς και μάλιστα μητροπολιτικούς. Προφανώς λοιπόν όχι μόνο δεν χρειάζεται να προσεύχονται στις πλατείες, αλλά απολαμβάνουν στην πράξη ευρύτερη θρησκευτική ελευθερία από τους μουσουλμάνους πρόσφυγες στην ευρωπαϊκή Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ακόμα και σήμερα όμως, οι κυβερνήσεις απαγορεύουν το αυτονόητο. Οι νέες διοικήσεις των Δήμων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν έχουν δόσει καμία συγκεκριμένη δέσμευση για το που και πότε θα ανεγερθεί τέμενος. Τελευταία βέβαια διαφαίνεται ότι μπροστά σε όλες τις πιέσεις, η Κυβέρνηση και ο Δήμος Αθήνας θα ενδώσει και θα επιτρέψει την ανέγερση τεμένους, πιθανά στο χώρο που βρίσκεται το παλιό Ναυτικό Οχυρό στο Βοτανικό. Βέβαια, είναι σαφές ότι ένα και μοναδικό τέμενος περισσότερο εξυπηρετεί τις δημόσιες σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, παρά τις ανάγκες των προσφύγων.
Από την άλλη ο ΛΑΟΣ, το επίσημο κόμμα της ελληνικής ακροδεξίας, βρίσκει την ευκαιρία στο συγκεκριμένο θέμα να αποβάλλει κάθε προσωπείο ανθρωπισμού και να επιτεθεί ανοιχτά στους ξένους. Πριν από μερικές ημέρες, ο Γιώργος Καρατζαφέρης χαρακτήριζε "αδιανόητη" την κατασκευή τεμένους και έθετε ως προϋπόθεση την άνεγερση πρώτα νέου μητροπολιτικού ναού, σε έναν μάλιστα από τους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους της Αττικής, όπως ο Βοτανικός και η Λ. Αλεξάνδρας, σύμφωνα με το "όραμα του Χριστόδουλου" (βλ. και παλιότερη ανάρτηση). Σήμερα, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κωστής Αϊβαλιώτης προχώρησε πάλι σε εμμέσα κινδυνολογικά σχόλια για την "μουσουλμανοποίηση" της Αθήνας, μια πρόσφιλη θεωρία στους ακραίους ρατσιστικούς και εθνικιστικούς κύκλους, αναφέροντας λακωνικά "Σαλαμαλέκουμ Αθήνα".
Πιο προσεκτικός, ο Μάκης Βορίδης, προέβαλλε την επίσημη γραμμή του κόμματος που αρνείται την κατασκευή ενός μεγάλου τεμένους, με δικαιολογία τον κίνδυνο ανάπτυξης... ισλαμικής τρομοκρατίας, ενώ προτείνει την κατασκευή μικρότερων. Έτσι, είναι στην πράξη αντίθετο στην ανέγερση που προτείνεται και μπορεί να προχωρήσει αυτή τη στιγμή, ικανοποιώντας το ακροδεξιό ποίμνιο, χωρίς να εμφανίζεται ευθέως ξενοφοβικό.


Οι επιθέσεις των ακροδεξιών
Πολύ πιο σαφής ήταν φυσικά ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, και πρόσφατα εκλεγμένος στο Δημοτικού Συμβούλιο της Αθήνας, Νίκος Μιχαλολιάκος. Η νεοφασιστική οργάνωση, μέσα από τις διάφορες φασιστικές "επιτροπές κατοίκων" προσπάθησε να αποτρέψει τη συγκέντρωση των μουσουλμάνων, με ανοιχτά καλέσματα από προχθές. Όπως θα ήταν αναμενόμενο, έδωσαν όλη την έμφαση στην Πλατεία Αττικής, όπου προσπαθούν εδώ και καιρό να επεκτείνουν την κυριαρχία που έχουν αποκτήσει στον Άγιο Παντελεήμονα.
Εχθές το βράδυ, οι ίδιες οργανώσεις κάλεσαν σε συγκέντρωση στην Πλατεία, με στόχο την αποτροπή της σημερινής προσευχής με ομιλητή φυσικά τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής και "νόμιμο" πια εκπρόσωπο του ελληνικού νεοναζισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Ο νεοναζιστής πολιτικός ηγέτης εξέφρασε την "αλληλεγγύη του στον αγώνα των κατοίκων να μην γίνει η προσευχή".  Παρόλα αυτά σήμερα οι ακροδεξιοί δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν μεγάλο αριθμό και έτσι αποτράπηκαν τα χειρότερα. Έτσι, όσοι μουσουλμάνοι έσπασαν το φράγμα του φόβου και συμμετείχαν στην εκδήλωση, ολοκλήρωσαν κανονικά την προσευχή τους, παρά τις συνεχείς απειλές, προσβολές και μικροεπιθέσεις.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η συνεχής τάση των μεγάλων καναλιών και εφημερίδων να νομιμοποιούν τις φασιστικές οργανώσεις. Τη στιγμή που τοπικές κινητοποιήσεις για περιβαλλοντικά θέματα σπάνια καλύπτονται από τα ΜΜΕ, όλες οι εκδηλώσεις των γνωστών φασιστικών "επιτροπών κατοίκων" στον Άγιο Παντελεήμονα και την Πλ. Αττικής χαίρουν συνεχούς προβολής ως γνήσιες εκφράσεις αγωνίας των κατοίκων, παρά τις συνεχείς αποκαλύψεις ότι σε κάθε εκδήλωση συμμετέχουν σταθερά στελέχη της ελληνικές ακροδεξίας.

N.N., ομάδα του alterthess