Το 2010 ήταν μια μαύρη χρονιά για το περιβάλλον, καθώς τα «ατυχήματα» περίσσεψαν, καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις, υπόγεια ύδατα, πανίδα και χλωρίδα και τη βάση ύπαρξης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
της Μπάλλη Κ., από avgi.gr
Αυτές οι καταστροφές ήταν μόνο οι άμεσες, ενώ οι μακροπρόθεσμες μένει να φανούν. Η χρονιά ξεκίνησε με ένα οικολογικό έγκλημα στην Ιταλία, στην κοιλάδα του Πάδου. Από ένα παλιό διυλιστήριο κοντά στην Μόντσα άδειασαν τον Φεβρουάριο στον Λάμπρο, παραπόταμο του Πάδου, πολλές χιλιάδες κυβικά απόβλητα πετρελαίου, για να μην τα «ανακυκλώσουν», βάση προγράμματος. Τα πουλιά και τα ψάρια του ποταμού πλήρωσαν την απληστία της εταιρείας «ανακύκλωσης», οι αγρότες στις όχθες του καταστράφηκαν και τα απόβλητα έφτασαν στον Πάδο. Για το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε κανείς.
Στη συνέχεια ήταν η σειρά του κόλπου του Μεξικού να υποφέρει από τον σφικτό εναγκαλισμό του πετρελαίου. Στα τέλη Απριλίου εξερράγη πλωτή πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου της ΒΡ. Τις πρώτες μέρες οι Αμερικανοί θρηνούσαν τους εργάτες που σκοτώθηκαν κατά την έκρηξη. Πολύ σύντομα, όμως, φάνηκε ότι από τα σπλάχνα της θάλασσας διαρρέουν καθημερινά 800.000 λίτρα πετρέλαιο, ενώ η ΒΡ χρειάστηκε μήνες για να σταματήσει τη διαρροή. Στο μεσοδιάστημα, η πετρελαιοκηλίδα στον κόλπο του Μεξικού ξεπέρασε σε εμβαδόν την Κούβα, το πετρέλαιο έφτασε και στους υδροβιότοπους της Λουιζιάνα. Πουλιά και ψάρια πέθαναν, οι ακτές μολύνθηκαν και θέλουν τον χρόνο τους να επανέλθουν και οι ψαράδες της περιοχής φέτος δεν θα καταφέρουν να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Καθώς δε υπάρχουν πολλές βαθιές γεωτρήσεις στις θάλασσες του κόσμου, το έγκλημα μπορεί ανά πάσα στιγμή να επαναληφθεί.
Κι αν το έγκλημα στον κόλπο του Μεξικού ήταν «στιγμιαίο», το αντίστοιχο στη Νιγηρία είναι συνεχές και κάθε χρόνο πιο απεχθές. Σχεδόν κάθε εβδομάδα γίνεται ένα «ατύχημα» στους διάτρητους -από τον χρόνο, τη σκουριά, την κακή ποιότητα κατασκευής, την πλημμελή συντήρηση και τις επιθέσεις των συμμοριών- πετρελαιαγωγούς που μεταφέρουν το αργό πετρέλαιο στις ακτές για να φορτωθεί στα τάνκερ, με αποτέλεσμα να είναι μονίμως μολυσμένο το δέλτα του Νίγηρα, μια από τις σημαντικότερες πηγές ζωής στη Μαύρη Ήπειρο. Οι πετρελαιοκηλίδες εμφανίζονται κάθε τρεις και λίγο, οι ψαράδες πιάνουν στα δίχτυα τους νεκρά ψάρια, τα παιδιά τσαλαβουτάνε σε νερά μολυσμένα από βαρέα μέταλλα. Κάθε χρόνο στη Νιγηρία αντλούνται 110 δισεκατομμύρια λίτρα αργό πετρέλαιο, κάθε χρόνο ένα μέρος από αυτό τον «μαύρο» χρυσό καταστρέφει το δέλτα του Νίγηρα. Οι οικολογικές οργανώσεις κατηγορούν τη Shell ότι δεν φροντίζει τις εγκαταστάσεις της στη Νιγηρία με την ίδια επιμέλεια που το κάνει σε άλλες γωνιές του κόσμου, όπου τόσο οι κοινωνίες όσο και η νομοθεσία και τα μέσα ενημέρωσης είναι πιο… απαιτητικά.
Βαριά οικολογική καταστροφή υπέστη το καλοκαίρι του 2010 και το Περού. Από το μεγάλο ορυχείο της Καουνταλόζα στις Άνδεις διέρρευσαν στις αρχές Ιουλίου 20.000 κυβικά απόβλητα, φορτωμένα με βαρέα μέταλλα. Μια τεράστια έκταση στην Χουανκαβέλικα, στη νοτιοανατολική επαρχία της χώρας, μολύνθηκε από τα απόβλητα, που κατέστρεψαν τα ποτάμια της περιοχής και τις πολύτιμες αγροτικές εκτάσεις. Ακόμα προσπαθούν να καθαρίσουν ό,τι μπορούν, τουλάχιστον για να μη χρειαστεί να φύγουν για πάντα οι αγρότες της περιοχής.
Κάτι ανάλογο συνέβη σχεδόν ταυτόχρονα και στη Νότια Κίνα. Χημικά μολυσμένα απόβλητα από ένα ορυχείο χαλκού έφτασαν μέσω ενός «παράνομα κατασκευασμένου» αγωγού στον ποταμό Τινγκ, καθώς η εταιρία Ζιγίν δεν νοιάστηκε για τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Η τοπική αλιεία καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της περιοχής. Για το «ατύχημα» τιμωρήθηκαν με απόλυση τρεις εργάτες της Ζιγίν, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην εξόρυξη χαλκού και χρυσού στην Κίνα.