Το άρθρο βασίζεται στην εκτίμηση της Αστυνομίας ότι περίπου 250 μετανάστες παιρνούν καθημερινά τα χερσαία σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας στην περιοχή του Έβρου. Δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση, ούτε καν κάποια αναφορά σε ποιο διάστημα αναφέρονται τα στοιχεία. Παρόλα αυτά, ο δημοσιογράφος κάνει τις συνήθες αναγωγές στο μήνα και στο έτος, για να εμφανιστούν πιο τρομακτικές αυτές οι εκτιμήσεις. Καταλήγει έτσι ότι "σε έναν χρόνο ο αριθμός τους θα έχει φτάσει τις περίπου 90.000, όσο δηλαδή ο αριθμός των κατοίκων μιας μεγάλης ελληνικής πόλης."
Στη συνέχεια. προσθέτει τον αριθμό αυτό στις εκτιμήσεις για τον αριθμό των χωρίς χαρτιά μεταναστών στη χώρα. Μια πρόσθεση αυθαίρετη και χωρίς νόημα, αφού οι "χωρίς χαρτιά" αποτελούν, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, μόνιμους πια μετανάστες και -ακόμα περισσότερο- μετανάστριες, που η μεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους κρατά σε καταναγκαστική παρανομία, ενώ οι νεοαφιγμένοι πρόσφυγες συνήθως, όπως αναγνωρίζει παρακάτω και ο ίδιος ο αρθρογράφος, επιδιώκουν να φύγουν σε άλλες χώρες. Μάλιστα, για να τονώσει τα φοβικά ένστικτα, ο αρθρογράφος δεν ξεχνά να αναφερθεί στις "εκτιμήσεις" ακροδεξιών κύκλων που ανεβάζουν τον αριθμό μεταναστών πάνω από τις 350.000, και "για να ολοκληρώσει την εικόνα" προσθέτει και τα "χιλιάδες αιτήματα από χώρες της ΕΕ για επιστροφή στην Ελλάδα οικονομικών μεταναστών". Μικρή σημασία έχει ότι τα αιτήματα αυτά αναφέρονται αποκλειστικά σε αιτούντες άσυλο, ενώ πρόσφατα χώρες όπως η Βρετανία, η Δανία, η Ολλανδία και η Νορβηγία ανέστειλαν αυτές τις επιστροφές λόγω της κακής μεταχείρισης των προσφύγων από την Ελλάδα.
Από την άλλη μεριά όμως, η Τουρκία καταγγέλλεται γιατί "κωλυσιεργεί" στην εφαρμογή της συμφωνίας "επανεισδοχής" των προσφύγων που φτάνουν στην Ελλάδα από την Τουρκία: εδώ δηλαδή η Ελλάδα καλείται από τον αρθρογράφο να κάνει ο,τι -κακώς για αυτόν- κάνουν οι υπόλοιπες χώρες. Η καταγγελία αυτή προς την Τουρκία είναι αρκετά διαδεδομένη στους ακροδεξιούς κύκλους, σύμφωνα με τους οποίους η Τουρκία στέλνει τους πρόσφυγες για να αλώσει τον ελληνικό λαό και συμβαδίζει επίσης με τις επίσημες αιτιάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα όμως, η Τουρκία "συνεργάζεται" όσο μπορεί: ο ίδιος αναφέρει ότι έχει αποδεχθεί 2.520 πρόσφυγες οι οποίοι προέρχονται από τις γειτονικές της χώρες. Αρνείται απλά τους πρόσφυγες από χώρες στις οποίες δεν μπορεί να τους απελάσει (κυρίως Αφρική).
Και παρακάτω όμως ο αρθρογράφος στηρίζει γενικά τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να "ευαισθητοποιήσει" τους ευρωπαίους εταίρους, ώστε, προφανώς, να συμβάλλουν στην καταστολή των μεταναστών. Αυτό που παραβλέπει πάλι ο αρθρογράφος είναι ότι οι εκκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης έχουν ήδη πιάσει τόπο και έτσι είναι η ευρωπαϊκή FRONTEX που περιπολεί αποτελεσματικά τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Ο αρθρογράφος μάλιστα, προφανώς στρατευμένος στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσπάσει μεγαλύτερη ενίσχυση από την Ε.Ε., αναφέρει παρακάτω ότι η FRONTEX "λειτουργεί περισσότερο ως παρατηρητήριο παρά ως μηχανισμός αντιμετώπισης του προβλήματος."
Σύμφωνα με τις εκθέσεις του ίδιου του οργανισμού (βλ. παλιότερη ανάρτηση), η παρουσία του στο Αιγαίου είναι και ο λόγος που περισσότεροι μετανάστες στρέφονται αναγκαστικά στους χερσαίους δρόμους του Έβρου, παρά τους κινδύνους από το ποτάμι, τα ναρκοπέδια και τη συνοριοφυλακή.
Ο αρθρογράφος παραδέχεται ότι η στενότερη επιτήρηση στο Αιγαίο είναι και ο λόγος της στροφής προς τον Έβρο, παρά την κυνική του διαπίστωση ότι το κάνουν γιατί στον Έβρο, των χιλιάδων θανάτων και των νεκροταφείων των ανώνυμων νεκρών "το ρίσκο είναι μικρότερο". Φτάνει στο σημείο μάλιστα να πει ότι εκεί "τα πράγματα είναι απλά: Οι παράνομοι μετανάστες περνούν από την Τουρκία στην Ελλάδα χωρίς να τους εμποδίσει κανένας."
Έτσι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας που παραθέτει ο ίδιος, οι συλλήψεις στην θάλασσα μειώθηκαν από 15.039 πέρσι σε 4.587 φέτος, δηλαδή πάνω από 10.000.
Από την άλλη, στον υποτιθέμενα "αφύλακτο" Έβρο, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που ο ίδιος παραθέτει, οι συλλήψεις έχουν αυξηθεί: από 5.634 το πρώτο οκτάμηνο του 2009 σε 24.173 στο αντίστοιχο διάστημα του 2010!
Οι αντιφάσεις είναι προφανής: στον ξέφραγο Έβρο έχουμε σχεδόν πενταπλάσιες συλλήψεις, στο θωρακισμένο Αιγαίο το ένα τρίτο. Το δε σύνολο, παραμένει σχετικά σταθερό.
Το συμπέρασμα είναι ότι από τα πραγματικά στοιχεία, και όχι από τις εκτιμήσεις της αστυνομίας ή τις κινδυνολογίες του συγγραφέα, η μετανάστευση δεν φαίνεται να αυξάνεται. Η FRONTEX στη δική της αναφορά, μιλά για καθαρή πτώση. Από την άλλη, οι διμερείς συμφωνίες της Ιταλίας και της Ισπανίας με αφρικάνικες χώρες όντως έχουν επηρεάσει τους δρόμους των προσφύγων, στρέφοντας μεγαλύτερο ποσοστό από ότι πριν στην Ελλάδα, ενώ η παρουσία της Frontex στη θάλασσα και -κυρίως- στα κέντρα κράτησης στο Αιγαίο τους κατευθύνει όντως στον Έβρο.
Πουθενά όμως δεν τεκμηριώνονται οι ρατσιστικές κραυγές για πολιορκίες και "κύματα λαθρομεταναστών". Εύκολα καταλαβαίνεις ότι εντάσσονται περισσότερο σε μια λαϊκιστική, ρατσιστική ρητορία, αλλά και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσπάσει περισσότερους πόρους από την Ε.Ε. Στην πραγματικότητα, αν το ελληνικό κράτος και η Ε.Ε. δεν ποινικοποιούσε την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων, οι πραγματικοί αριθμοί των προσφύγων στην Ελλάδα θα ήταν πολύ μικρότεροι. Η ίδια η χώρα μας επιλέγει να τους εγκλωβίζει, απαγορεύοντάς τους την έξοδο προς τις χώρες που επιλέγουν να πάνε.
Παραθέτουμε και ολόκληρο το άρθρο από το σημερινό Έθνος:
Πολιορκία από λαθρομετανάστες
Διακόσιοι πενήντα παράνομοι μετανάστες περνούν κατά μέσο όρο καθημερινά τα χερσαία σύνορα της χώρας στην περιοχή του Εβρου, δημιουργώντας πρόσθετες δυσκολίες στο ήδη οξυμένο πρόβλημα, που εξακολουθεί να παραμένει άλυτο.
Με βάση τα στοιχεία της Αστυνομίας, ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που περνούν τα σύνορα της χώρας κάθε μήνα προσεγγίζει τις 7.500.Αν συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό η είσοδός τους στην Ελλάδα, κάτι που θεωρείται όχι απλά πιθανό αλλά σχεδόν βέβαιο, δεδομένου ότι λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, τότε σε έναν χρόνο ο αριθμός τους θα έχει φτάσει τις περίπου 90.000. Οσο δηλαδή ο αριθμός των κατοίκων μιας μεγάλης ελληνικής πόλης.
Πρόκειται για τους παράνομους μετανάστες που κατέφεραν να φτάσουν από τη χώρα μας σε χώρες της Ευρώπης. Βάσει του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ, του οποίου η ελληνική κυβέρνηση ζητεί την αναθεώρηση, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να τους δεχτεί πίσω. Το 2008 είχαν υποβληθεί 5.169 αιτήματα επιστροφής στην Ελλάδα μεταναστών, ενώ το 2010 αυξήθηκαν σε 10.083.
Από την άλλη πλευρά η Τουρκία, από τα σύνορα της οποίας διέρχεται ο μεγαλύτερος όγκος παράνομων μεταναστών, κωλυσιεργεί συστηματικά, παρά το γεγονός ότι έχει υπογράψει συμφωνία επανεισδοχής με την Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το αρχηγείο της Αστυνομίας, μέχρι τις 30 Αυγούστου του 2010 είχαν υποβληθεί στην Τουρκία αιτήματα για 76.613 αλλοδαπούς που όφειλαν να τους επιστρέψουν, διότι βεβαιωμένα είχαν έρθει στη χώρα μας από τα τουρκικά παράλια ή από τα χερσαία σύνορα.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τουρκικές Αρχές δέχτηκαν να πάρουν πίσω μόνο έναν μικρό αριθμό αλλοδαπών από το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία (2.520 λαθρομετανάστες).
Για τους υπόλοιπους, κυρίως αυτούς που προέρχονταν από αφρικανικές χώρες, ισχυρίστηκαν ότι δεν πέρασαν από τα δικά τους σύνορα, παρά το γεγονός ότι Μαροκινοί και Αλγερινοί, βάσει διακρατικών συμφωνιών, μπορούν να ταξιδέψουν στην Τουρκία χωρίς βίζα.
Οι διαστάσεις του προβλήματος έχουν θορυβήσει την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Τόσο η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου όσο και η τωρινή προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία να εξηγήσουν πώς έχει το πρόβλημα και να ζητήσουν τη συνδρομή της ΕΕ για την επίλυσή του. «Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Χρειάζεται βοήθεια», είπε πριν από λίγες μέρες ο υπ. Προστασίας του Πολίτη, Χρ. Παπουτσής, στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης της ΕΕ στο Λουξεμβούργο.
Σε 48 ώρες φτάνουν από την Τουρκία στην Ομόνοια
Τα χερσαία σύνορά μας στον Εβρο, εκεί όπου ο ποταμός «κάνει κοιλιά» προς την Τουρκία, έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο πόλος έλξης για χιλιάδες παράνομους μετανάστες ασιατικής αλλά και αφρικανικής καταγωγής.
Τα καραβάνια των πλημμυροπαθών του Πακιστάν, των κατατρεγμένων Αφγανών, των Ιρανών και των Παλαιστινίων αλλά και χιλιάδων ατόμων από αφρικανικές χώρες, που ελπίζουν να βρουν μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη, έχουν εντοπίσει τον εύκολη πόρτα για να περάσουν προς τον δικό τους «Παράδεισο».
Το ρίσκο είναι μικρό, σε σχέση με χιλιάδες άλλους που θαλασσοπνίγονταν για να περάσουν από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά, ιδιαίτερα τον χειμώνα.
Επίσης η επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων έχει βελτιωθεί αισθητά, οπότε ο θαλάσσιος δρόμος δεν επιλέγεται εύκολα ούτε από τους δουλεμπόρους που μετέφεραν χιλιάδες λαθρομετανάστες στην ελληνική επικράτεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι από 15.039 λαθρομετανάστες που συνελήφθησαν πέρυσι στα θαλάσσια σύνορα της χώρας, ο αριθμός τους μειώθηκε φέτος σε 4.587.
ΣυλλήψειςΑπό τα χερσαία σύνορα στον Εβρο τα πράγματα είναι απλά: Οι παράνομοι μετανάστες περνούν από την Τουρκία στην Ελλάδα χωρίς να τους εμποδίσει κανένας. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος να διασχίσουν το ποτάμι με κίνδυνο να τους παρασύρουν τα ορμητικά νερά του, αλλά περνούν από τις γέφυρες που υπάρχουν στην περιοχή. Γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι μόλις περάσουν στο ελληνικό έδαφος, θα συλληφθούν.
Το γεγονός αυτό, όμως, δεν τους απασχολεί καθόλου. Ξέρουν ότι λίγες ώρες μετά τη σύλληψή τους θα πάρουν το λεωφορείο που θα τους μεταφέρει στο κέντρο της Αθήνας, στη Βοιωτία ή σε άλλους προορισμούς που έχουν επιλέξει πριν αναχωρήσουν από την πατρίδα τους, ύστερα από επικοινωνία με συγγενικά ή φιλικά τους πρόσωπα που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Οι παράνομοι μετανάστες που συλλαμβάνονται στον Εβρο δακτυλοσκοπούνται από τις αστυνομικές Αρχές, φωτογραφίζονται, καταγράφονται τα στοιχεία τους και η χώρα από την οποία προέρχονται και στη συνέχεια τους δίδεται ένα έγγραφο που αναφέρει ότι σε έναν μήνα από την ημέρα της σύλληψής τους θα πρέπει να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα.
Αφήνονται ελεύθεροιΑκολούθως αφήνονται ελεύθεροι γιατί δεν υπάρχουν κέντρα φιλοξενίας για να τους στεγάσουν και γιατί ο αριθμός τους είναι τόσο μεγάλος, που και να υπήρχαν χώροι στέγασης, θα ήταν αδύνατο να τους χωρέσουν όλους.
Οπως είναι φυσικό, κανένας από τους μετανάστες που μπήκαν στη διαδικασία να ζήσουν μια ολόκληρη οδύσσεια για να φτάσουν στις πύλες της Ευρώπης δεν θα διανοηθεί να εγκαταλείψει εκουσίως την Ελλάδα.
Ετσι προστίθενται στους χιλιάδες ομοεθνείς τους που κοιμούνται σε στάβλους και παγκάκια ή κατά δεκάδες σε άθλια διαμερίσματα πολυκατοικιών και καθαρίζουν παρμπρίζ στα φανάρια για να εξασφαλίσουν το ψωμί τους.
Εγκλωβίζονται στην Ελλάδα
Δύσκολη η έξοδός τους σε κάποια άλλη χώρα της Ε.Ε.
Οι περισσότεροι παράνομοι μετανάστες δεν έρχονται στην Ελλάδα για να μείνουν. Με δεδομένη την οικονομική κρίση και την περιορισμένη ζήτηση εργασίας, ακόμα και της «μαύρης», οι οικονομικοί μετανάστες γνωρίζουν ότι στη χώρα μας δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Σκοπός των περισσοτέρων είναι να καταλήξουν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου τα πράγματα είναι καλύτερα. Για τον λόγο αυτό συνωστίζονται κοντά στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, ή επιλέγουν άλλους τρόπους για έξοδο από τη χώρα.
Τα σχέδιά τους, όμως, βρίσκουν εμπόδιο στους αυστηρούς ελέγχους που γίνονται στα λιμάνια, στα αεροδρόμια και σε κάθε πύλη εξόδου από τη χώρα, που, σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας, έχουν μειώσει την έξοδο παράνομων μεταναστών προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ποσοστό 80% έως 90%.
«Αφού δεν μπορούμε να σφραγίσουμε την είσοδο, σφραγίσαμε την έξοδο», μας είπε ανώτατος αξιωματικός της Αστυνομίας και μας εξήγησε γιατί γίνεται αυτό: «Το κάναμε για να μην είναι ελκυστική η χώρα μας ως χώρα τράνζιτ. Τα μηνύματα φτάνουν στις χώρες προέλευσης των μεταναστών και μαθαίνουν ότι από την Ελλάδα δεν μπορούν εύκολα να πάνε σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Το γεγονός αυτό πιστεύουμε ότι θα περιορίσει τη μεταναστευτική ροή προς την Ελλάδα και ότι αυτοί που θέλουν να πάνε σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, θα επιλέξουν άλλους δρόμους».
Η πολιτική αυτή, ωστόσο, έχει ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό των χιλιάδων παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, που ζουν με την ελπίδα ότι κάποτε θα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και δεν διανοούνται να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Οι συμφωνίες Ιταλίας - Ισπανίας
Μετατοπίζεται στην Ελλάδα το πρόβλημα
Οι διακρατικές συμφωνίες που έχουν υπογράψει με τη Λιβύη, την Αλγερία και το Μαρόκο για το θέμα της παράνομης μετανάστευσης οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου είχαν τις εξής συνέπειες.
Οι χώρες αυτές (Ιταλία και Ισπανία) έλυσαν σε μεγάλο βαθμό το δικό τους πρόβλημα, με αποτέλεσμα αυτό να μετατοπιστεί στα σύνορα της χώρας μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες Αφρικανοί (Σομαλοί, Αλγερινοί, Μαροκινοί κ.λπ.) συλλαμβάνονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο, μαζί με Πακιστανούς, Αφγανούς και άλλους μετανάστες ασιατικής καταγωγής.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι οι συλλήψεις παράνομων μεταναστών στον Εβρο αυξήθηκαν το πρώτο οκτάμηνο φέτος κατά 329% σε σχέση με πέρυσι.
Πέρυσι το πρώτο οκτάμηνο είχαν συλληφθεί στον Εβρο 5.634 λαθρομετανάστες, ενώ φέτος οι συλλήψεις έφτασαν τις 24.173.
ΑφγανοίΤο 62% των μη νόμιμα εισερχομένων αλλοδαπών από τον Εβρο είναι Αφγανοί, προερχόμενοι από το Αφγανιστάν ή το Ιράν και ακολουθούν οι αλλοδαποί από Σομαλία, Νιγηρία, Μαρόκο, Αλγερία, Πακιστάν και Παλαιστίνη.
Δεν έχει βρεθεί ακόμα λύση
Η Ευρώπη κωφεύει σε ένα δικό της πρόβλημα
Από τη στιγμή που η ΕΕ δεν αντιμετωπίζει ως δικό της πρόβλημα το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στα σύνορά της, που είναι και δικά της σύνορα, λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Το πρόβλημα τίθεται και ξανατίθεται επίμονα από τους εκάστοτε Ελληνες υπουργούς, αλλά αποτελεσματική λύση δεν έχει μέχρι στιγμής βρεθεί.
Ο ευρωπαϊκός οργανισμός Frontex, γραφείο του οποίου δημιουργήθηκε στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι, λειτουργεί περισσότερο ως παρατηρητήριο παρά ως μηχανισμός αντιμετώπισης του προβλήματος.
Το αίτημα για σύναψη ευρωπαϊκής συμφωνίας επανεισδοχής με την Τουρκία, στο πλαίσιο της ενταξιακής της προοπτικής, δεν έχει υλοποιηθεί, ούτε έχουν συναφθεί ευρωπαϊκές συμφωνίες επανεισδοχής με τρίτες χώρες.
ΑίτημαΟι Ευρωπαίοι εταίροι μας κωφεύουν και στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για την αναθεώρηση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ, που δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα αντί να λύσει αυτά που υπάρχουν.
Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά το παρελθόν άφησαν να λιμνάζει το πρόβλημα με την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες, με αποτέλεσμα σήμερα να εκκρεμούν 46.000 αιτήματα.
Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που χειρίζονται θέματα λαθρομετανάστευσης υποστηρίζουν ότι μπορεί να βρεθεί λύση στο πρόβλημα, με διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες προέλευσης των περισσότερων παράνομων μεταναστών, όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν κ.λπ.
Κανένας όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα υπάρξει λύση και ότι οι συμφωνίες αυτές δεν θα έχουν την ίδια τύχη με τη συμφωνία επανεισδοχής που έχει συναφθεί με την Τουρκία.
Οι συλλήψεις μεταναστών
Στον ΕβροΟκτάμηνο 2009 5.634 συλλήψεις
Οκτάμηνο 2010 24.173 (αύξηση 329%)
Στα θαλάσσια σύνοραΟκτάμηνο 2009 15.039 συλλήψεις
Οκτάμηνο 2010 4.587 συλλήψεις
Σύνολο2008 146.337 συλλήψεις
2009 126.145 συλλήψεις
Οκτάμηνο 2010 80.750 συλλήψεις
Τάκης Τερζής
