του Βασίλη Στόλη - ομάδα alterthess
Ο δεύτερος γύρος των εκλογών δεν ανέτρεψε τους συσχετισμούς ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ εξέλεξε 8 από τους 13 περιφερειάρχες και η ΝΔ 5. Επιπλέον, το κυβερνητικό κόμμα κέρδισε τους δύο μεγαλύτερους δήμους της χώρας μετά από 24 χρόνια.
Τα δεδομένα αυτά φτάνουν για να κερδίσει το κυβερνών κόμμα τις εντυπώσεις στον δεύτερο γύρο χωρίς να αναιρούνται τα συμπεράσματα του πρώτου γύρου. Από την άλλη πλευρά οι απώλειες δήμων όπως της Πάτρας και του Πειραιά δείχνουν αν μη τι άλλο πως οι ψηφοφόροι ίσως να μη διστάσουν να γυρίσουν τις πλάτες τους στους Καμίνη και Μπουτάρη με την πρώτη ευκαιρία. Οι δύο νέοι «ανεξάρτητοι» δήμαρχοι ανεβαίνουν στον θώκο με προσδοκίες τόσο μεγάλες που πιθανότατα τους αδικούν εκ των προτέρων καθ’ ότι δεν έχουν δεσμευτεί για τίποτα συγκεκριμένο αλλά και όση καλή θέληση και να χουν στην τελική δεν είναι αρκετό για να αλλάξουν τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Η εντύπωση ότι και μόνο με την εκλογή ενός προοδευτικού, όπως προσδιορίζονται από τα Μέσα, δημάρχου από μόνη της αρκεί για να αλλάξει η πόλη και να «φύγουν οι σκοτεινές δυνάμεις της συντήρησης» είναι αποδεδειγμένα λανθασμένη. Ρωτήστε γι αυτό τους πολίτες Πατρών και Πειραιώς που καταψήφισαν τους φερέλπιδες δημάρχους της απελθούσας τετραετίας καθώς και τους πολίτες που εμπιστεύθηκαν το ΠΑΣΟΚ ότι θα καλυτερέψει την καθημερινότητα τους..
Ένα επιπλέον θέμα που θα μπορούσε να συζητηθεί με αφορμή αυτή την φορά το μέγεθος της αποχής στον β’ γύρο είναι η απαξίωση του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος. Από τη στιγμή που η λαϊκή βούληση αποτυπώνεται στον α’ γύρο δεν θα ‘πρεπε να προκαλεί απορία το γεγονός ότι κι ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του α’ γύρου προτιμά την αποχή στον β’ γύρο. Από τη στιγμή που και το λευκό προσμετράτε στα άκυρα, άρα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την μη ψήφο δεν είναι παράξενο που η αποχή φτάνει σε τέτοια νούμερα. Η υστερία των δημοσιολογούντων για το ότι τα κόμματα, οι πολιτικοί κλπ δεν λαμβάνουν το μήνυμα της αποχής γίνεται κατανοητή μόνο αν υποθέσουμε ότι θέλουν κατευθύνουν τους ψηφοφόρους σε κάποιον εκ των δύο του τελικού. Από τη στιγμή που εκ των κυρίων Α, Β, Γ, επέλεξα στον α’ γύρο τον Γ που βγήκε τρίτος γιατί στον β’ γύρο να άω να ψηφίσω τον Α ή τον Β. Πρέπει λοιπόν να συζητηθεί ο εκδημοκρατισμός του εκλογικού συστήματος και η υιοθέτηση της απλής και ανόθευτης αναλογικής με την συνακόλουθει εκλογή του δημάρχου από το δημοτικό συμβούλιο το οποίο πραγματικά θα αποτυπώνει την λαϊκή βούληση. Επειδή ο «Καλλικράτης» δεν έχει μεριμνήσει γι’ αυτό (τυχαίο άραγε;) η αντιπολίτευση οφείλει να ανακινήσει το θέμα. Κι επειδή η δεξιά παράταξη δεν θα το επιδιώξει από θέση, η αριστερά παίρνει μόνη της τον ρόλο.
