Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου του Βελγίου, Melchior Wathelet, ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι η χώρα του θα σταματήσει τις επιστροφές των προσφύγων στην Ελλάδα, παγώνοντας την εφαρμογή της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ. Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτή, κάθε πρόσφυγας είναι υποχρεωμένος να καταθέτει αίτηση ασύλου μόνο στην πρώτη "ασφαλή" χώρα, πχ, μέλος της Ε.Ε., που φτάνει, και όχι στη χώρα που επιθυμεί.
Αντιρατσιστικές οργανώσεις από όλη την Ευρώπη έχουν ανοίξει μέτωπο εδώ και καιρό ενάντια στη Συνθήκη του Δουβλίνου, η οποία ουσιαστικά καταργεί στην πράξη το δικαίωμα του πρόσφυγα να καταφεύγει στη χώρα που θεωρεί αυτός ασφαλής. Η Συνθήκη του Δουβλίνου, σε συνδυασμό φυσικά με την πολιτική κλειστών συνόρων των ελληνικών κυβερνήσεων, εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορα της δικής μας χώρας, όπου περιμένουν μια ευκαιρία να περάσουν παράνομα στις χώρες που κατευθύνονται.
Η απόφαση του Βελγίου, όπως και των άλλων χωρών στηρίχτηκαν σε αντίστοιχες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Στρασβούργου, αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου. Το σκεπτικό των αποφάσεων στηρίχτηκε στην παραβίαση από μέρους της Ελλάδας των δικαιώματων των αιτούντων άσυλο, γεγονός που καθιστά άδικη την επιστροφή τους στη χώρα.
Οι αποφάσεις των πέντε χωρών αποτελούν σημαντική εξέλιξη, καθώς αμφισβητούν στην πράξη το μηχανισμό του Δουβλίνου, ενώ δημιουργούν και προδικασμένο για τις υπόλοιπες χώρες. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια των αντιρατσιστικών δικτύων από όλη την Ευρώπη, όπως το Δίκτυο Welcome to Europe (www.w2eu.org), το δίκτυο NoBorder και άλλα, τα οποία πρόβαλλαν συστηματικά την καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων στην Ελλάδα.
Ο προβληματισμός των οργανώσεων αυτών περιστρέφεται τώρα γύρω από το επόμενο βήμα στην κατεύθυνση της κατάργησης της αντιπροσφυγικής συνθήκης.
παλιότερες σχετικές αναρτήσεις για την Ολλανδία, τη Βρετανία, την Ολλανδία.
